Refundacje dla pracodawców
Refundacje za zatrudnienie w ramach prac interwencyjnych
Prace interwencyjne są instrumentem rynku pracy, którego celem jest wsparcie osób bezrobotnych będących w szczególnie trudnej sytuacji na rynku pracy. Prace interwencyjne polegają na refundacji pracodawcy, z którym Powiatowy Urząd Pracy zawarł stosowną umowę, części kosztów wynagrodzenia i składek ZUS za zatrudnioną osobę bezrobotną.
Zasady organizowania prac interwencyjnych regulują następujące akty prawne:
• Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r., Nr 69,
poz. 415 z późn. zm.)
• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 stycznia 2009 r. w sprawie organizowania prac interwencyjnych
i robót publicznych oraz jednorazowej refundacji kosztów z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenie społeczne
(Dz. U. z 2009 r. Nr 5, poz. 25)
• Rozporządzenie Komisji WE nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art.87 i 88 Traktatu (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str. 3)
Pracodawca ubiegający się o organizację prac interwencyjnych musi złożyć stosowny wniosek do wybranego Powiatowego Urzędu Pracy wraz ze wszystkimi załącznikami oraz spełniać następujące wymagania:
• nie może posiadać zaległości wobec Urzędu Skarbowego i Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
• nie może znajdować się w trudnej sytuacji ekonomicznej w rozumieniu art. 1 pkt 7 rozporządzenia Komisji (WE)
nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającym niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem
w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (Dz. Urz. UE L 214 z 9.08.2008, str. 3 oraz Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244
z 01.10.2004, str. 2)
• nie otrzymał pomocy publicznej na podstawie Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 stycznia
2009 r. w sprawie organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz jednorazowej refundacji kosztów
z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne (Dz. U. Nr 5 z 2009 r., poz.25), która w jednym roku przekroczyła
5 mln euro
Prace interwencyjne nie mogą być organizowane u pracodawców będących:
• partiami lub organizacjami politycznymi
• posłami lub senatorami na potrzeby biur poselsko-senatorskich
• organizacjami związków zawodowych, z wyjątkiem upoważnionych do prowadzenia pośrednictwa pracy związkowych biur pracy oraz klubów pracy
• organizacjami pracodawców, z wyjątkiem upoważnionych do prowadzenia pośrednictwa pracy biur oraz klubów pracy
• urzędami naczelnych i centralnych organów administracji państwowej
• kościołami lub związkami wyznaniowymi; z wyłączeniem osób prawnych i jednostek organizacyjnych, o których mowa
w art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie
(Dz. U. nr 96, poz 873, z późn. zm.)
• przedstawicielstwami państw obcych
Do prac interwencyjnych, zgodnie z art. 49 Ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy mogą być kierowane osoby bezrobotne będące w szczególnej sytuacji na rynku pracy:
• do 25 roku życia
• powyżej 50 roku życia
• długotrwale bezrobotne lub po zakończeniu realizacji kontraktu socjalnego
• kobiety, które nie podjęły zatrudnienia po urodzeniu dziecka
• bezrobotni bez kwalifikacji zawodowych, bez doświadczenia zawodowego lub bez wykształcenia średniego
• bezrobotni wychowujący co najmniej jedno dziecko do 18 roku życia
• bezrobotni, którzy po odbyciu kary pozbawienia wolności nie podjęli zatrudnienia
• bezrobotni niepełnosprawni
ponadto osoby bezrobotne muszą spełniać jeden z warunków Rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008
• brak stałego zatrudnienia za wynagrodzeniem w okresie ostatnich 6 miesięcy
• brak wykształcenia ponadgimnazjalnego lub zawodowego (ISCED 3)
• powyżej 50 roku życia
• dorosły mieszkający samotnie, mająca na utrzymaniu co najmniej 1 osobę,
• członek mniejszości etnicznej w państwie członkowskim, który w celu zwiększenia szans na uzyskanie dostępu do stałego zatrudnienia musi poprawić znajomość języka, uzupełnić szkolenia zawodowe lub zwiększyć doświadczenie zawodowe.
• każda osoba, która jest bezrobotna przez co najmniej 24 miesiące
Wniosek o zorganizowanie zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych może zostać rozpatrzony pozytywnie pod warunkiem, że utworzone stanowisko pracy powoduje wzrost netto ogólnej liczby pracowników oraz pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji i bardzo niekorzystnej sytuacji na rynku pracy w stosunku do średniej
z ostatnich 12 miesięcy.
Powiatowy Urząd Pracy w Chorzowie zawiera z pracodawcami umowy w sprawie organizowania i finansowania prac interwencyjnych przewidujące zatrudnienie osób bezrobotnych na okres 12 miesięcy, z czego refundacja części kosztów wynagrodzenia i składek ZUS za te osoby trwa do 6 miesięcy Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę tylko w przypadku naruszenia przez pracownika obowiązków pracowniczych.
Warunkiem otrzymania przez pracodawcę refundacji jest złożenie kompletnego wniosku o refundację za dany miesiąc.
Refundacja kosztów wynagrodzeń, nagród, składek na ubezpieczenie społeczne jest pomocą publiczną w formie subsydiów płacowych na rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji i bardzo niekorzystnej sytuacji jest udzielana zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art.87 i 88 Traktatu (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str. 3).
Maksymalna intensywność pomocy brutto na rekrutację pracowników znajdujących się w niekorzystnej sytuacji
i bardzo niekorzystnej sytuacji nie może przekroczyć 50% kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą.
Kwotę refundacji ustala się w kwocie nieprzekraczającej iloczynu liczby zatrudnionych w miesiącu w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz kwoty zasiłku dla osób bezrobotnych obowiązującej w ostatnim dniu zatrudnienia każdego rozliczanego miesiąca i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia.
Refundacje za zatrudnienie w ramach robót publicznych
Roboty publiczne są instrumentem rynku pracy którego celem jest wsparcie osób bezrobotnych będących w szczególnie trudnej sytuacji na rynku pracy. Polegają na zatrudnieniu bezrobotnego w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy przy wykonywaniu prac organizowanych przez gminy, organizacje pozarządowe statutowo zajmujące się problematyką: ochrony środowiska, kultury, oświaty, kultury fizycznej i turystyki, opieki zdrowotnej, bezrobocia oraz pomocy społecznej, a także spółki wodne i ich związki, jeżeli prace te są finansowane lub dofinansowane ze środków samorządu terytorialnego, budżetu państwa, funduszy celowych, organizacji pozarządowych, spółek wodnych i ich związków.
Zasady organizowania robót publicznych regulują następujące akty prawne:
- Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008r., Nr 69, poz. 415 z późn. zm.)
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 stycznia 2009r.
w sprawie organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz jednorazowej refundacji kosztów z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenie społeczne (Dz. U. z 2009 r. Nr 5, poz. 25)
- Rozporządzenie Komisji WE nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art.87 i 88 Traktatu (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str. 3)
Organizator ubiegający się o organizację robót publicznych musi złożyć stosowny wniosek wraz ze wszystkimi załącznikami oraz spełniać następujące wymagania:
- nie może posiadać zaległości wobec Urzędu Skarbowego i Zakładu Ubezpieczeń społecznych
- nie może znajdować się w trudnej sytuacji ekonomicznej w rozumieniu art. 1 pkt 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającym niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (Dz. Urz. UE L 214 z 9.08.2008, str. 3 oraz Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2)
- nie otrzymał pomocy publicznej na podstawie Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 stycznia 2009 r. w sprawie organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz jednorazowej refundacji kosztów z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne (Dz. U. Nr 5 z 2009 r., poz.25), która w jednym roku przekroczyła 5 mln euro
Organizator robót publicznych składa wniosek o organizowanie robót publicznych do powiatowego urzędu pracy właściwego ze względu na miejsce wykonywania tych robót. Organizator może wskazać pracodawcę, u którego będą wykonywane roboty publiczne. W tym przypadku zarówno organizator jak i pracodawca musza spełniać powyższe warunki.
Do robót publicznych, zgodnie z art. 49 Ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, mogą być kierowane osoby bezrobotne będące w szczególnej sytuacji na rynku pracy:
- powyżej 50 roku życia
- długotrwale bezrobotne lub po zakończeniu realizacji kontraktu socjalnego
- kobiety, które nie podjęły zatrudnienia po urodzeniu dziecka
- bezrobotni bez kwalifikacji zawodowych, bez doświadczenia zawodowego lub bez wykształcenia średniego
- bezrobotni wychowujący co najmniej jedno dziecko do 18 roku życia
- bezrobotni, którzy po odbyciu kary pozbawienia wolności nie podjęli zatrudnienia
- bezrobotni niepełnosprawni
Powiatowy Urząd Pracy w Chorzowie zawiera z organizatorami umowy w sprawie organizowania robót publicznych przewidujące zatrudnienie osób bezrobotnych na okres do 6 miesięcy, przy czym refundacja części kosztów wynagrodzenia i składek ZUS za te osoby trwa także do 6 miesięcy. Warunkiem otrzymania przez organizatora refundacji jest złożenie kompletnego wniosku o refundację za dany miesiąc. Kwota refundacji w przypadku robót publicznych nie może przekroczyć 50% kwoty przeciętnego wynagrodzenia wraz ze składką na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i wypadkowe w przypadku, gdy refundacja kosztów jest dokonywana przez okres 6 miesięcy.
Zwrot kosztów ze środków PFRON wyposażenia stanowiska pracy dla osob niepełnosprawnych
Zasady zwrotu kosztów wyposażenia stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej regulują następujące akty prawne:
- Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 214, poz. 1407)
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 października 2007 r.
w sprawie zwrotu kosztów wyposażenia stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 194, poz. 1404 z późn. zm.)
Środki przyznane z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na wyposażenie stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej są pomocą publiczną.
Zwrot z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej zarejestrowanej w Powiatowym Urzędzie Pracy jako bezrobotna lub poszukująca pracy niepozostająca w zatrudnieniu może zostać przyznany pracodawcy jeżeli:
- prowadzi działalność co najmniej 12 miesięcy kalendarzowych
- zobowiązał się do zatrudnienia tej osoby przez co najmniej 36 miesięcy
- nie znajduje się w trudnej sytuacji ekonomicznej
- nie posiada zaległości w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne, PFRON, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń pracowniczych
- nie zalega z opłacaniem składek i innych danin publicznoprawnych oraz nie ma przeterminowanych zobowiązań cywilnoprawnych
- przedstawił formę zabezpieczenia zwrotu otrzymanej refundacji
- w okresie 2 lat przed złożeniem wniosku nie był karany za przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu
- nie zmniejszył stanu zatrudnienia w zakładzie pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy
- złożył stosowny wniosek wraz z wymaganymi załącznikami
Wniosek składa się w Urzędzie Pracy właściwym ze względu na zarejestrowanie osoby niepełnosprawnej jako bezrobotna albo poszukująca pracy niepozostająca w zatrudnieniu.
Złożony wniosek podlega sprawdzeniu pod względem formalnym i rachunkowym. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości pracodawca zostaje o nich poinformowany w terminie 14 dni i wezwany do usunięcia nieprawidłowości w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. Na wniosek pracodawcy, jeżeli usunięcie nieprawidłowości nie może nastąpić w tym terminie z przyczyn nie leżących po stronie pracodawcy – termin może zostać przedłużony. Kompletny wniosek jest rozpatrywany w ciągu 30 dni, jednak nie wcześniej niż w dniu podjęcia przez radę powiatu uchwały określającej zadania, na które przeznaczone są środki. Wniosek niekompletny pozostaje bez rozpatrzenia.
Kryteria rozpatrywania wniosku:
- potrzeby lokalnego rynku pracy
- liczbę osób niepełnosprawnych o określonych kwalifikacjach, zarejestrowanych w Powiatowym urzędzie Pracy jako bezrobotne albo poszukujące pracy niepozostające w zatrudnieniu
- koszty wyposażenia stanowiska pracy
- wkład pracodawcy w wyposażane stanowiska pracy
- wysokość posiadanych środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przeznaczonych na ten cel w danym roku
- okres działania pracodawcy oraz doświadczenie w zakresie zatrudniania osób niepełnosprawnych
- dotychczasowa współpraca z Urzędem (o ile miała miejsce)
Refundacja może obejmować:
- udokumentowane koszty zakupu lub wytworzenia wyposażenia stanowiska pracy, na którym będzie wykonywać pracę osoba niepełnosprawna
- kwotę niepodlegającego odliczeniu podatku od towarów i usług i podatku akcyzowego związanego z w/w przedmiotami opodatkowania
Środki PFRON nie mogą zostać przeznaczone na:
- wykup udziałów (finansowych i rzeczowych), we wszystkich typach spółek
- wydatki inwestycyjne obejmujące koszty budowy i remontów oraz dóbr materialnych nie związanych bezpośrednio z wyposażonymi lub doposażonymi miejscami pracy
- opłaty administracyjne, skarbowe, eksploatacyjne (czynsz, media, kaucja)
- zakup nieruchomości
- zakup sprzętu używanego
- zakup samochodu
- zakup automatów (do gier zręcznościowych, napojów itd.)
- koszty reklamy i promocji
Formy zabezpieczenia przyznanych środków:
- poręczenie
- weksel z poręczeniem wekslowym (AVAL)
- blokada rachunku bankowego
- akt notarialny o dobrowolnym poddaniu się egzekucji przez dłużnika
- gwarancja bankowa
- zastaw na prawach lub rzeczach
Rozpatrzenie wniosku:
W przypadku negatywnego rozpatrzenia wniosku sporządzane jest uzasadnienie. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku pracodawca zostaje poinformowany o tym fakcie i wezwany do negocjacji warunków umowy. Negocjacje powinny zakończyć się do 14 dni od dnia doręczenia wezwania. W terminie 14 dni od dnia zakończenia negocjacji zostaje zawarta umowa w sprawie przyznania środków.
Maksymalna przyznana kwota nie może być wyższa niż piętnastokrotność przeciętnego wynagrodzenia.
Zobowiązania pracodawcy, z którym zawarto umowę:
- poniesienie wskazanych w umowie kosztów oraz zatrudnienia osoby niepełnosprawnej, której dotyczy refundacja, w terminie do 3 miesięcy od dnia zawarcia umowy
- udokumentowania realizacji umowy na wezwanie
- umożliwienie zweryfikowania prawidłowości realizacji warunków umowy przez pracodawcę, w czasie obowiązywania umowy
- informowania o wszelkich zmianach dotyczących realizacji umowy w terminie 7 dni od dnia wystąpienia tych zmian
- rozliczenia otrzymanej refundacji w terminie określonym w umowie
- zwrotu:
- otrzymanych środków
- odsetek od środków, naliczonych od dnia ich otrzymania w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, w
terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wezwania do zapłaty lub ujawnienia naruszenia co najmniej jednego z
warunków umowy
- zabezpieczenia zwrotu kwoty środków
- przechowywania przez okres 10 lat dokumentacji pozwalającej na sprawdzenie zgodności przyznanej pomocy z przepisami rozporządzenia
Wypłata refundacji:
Pracodawca przedstawia wraz z wnioskiem o dokonanie przelewu refundacji zestawienie poniesionych kosztów podlegających refundacji wraz z kopiami dowodów ich poniesienia (faktury, rachunki, dowody zapłaty) w terminie 7 dni od dnia poniesienia ostatniego wydatku oraz kopię umowy o pracę zawartą z osobą zatrudnioną na refundowanym stanowisku pracy i orzeczenie potwierdzające niepełnosprawność tej osoby.
W terminie 7 dni od dnia doręczenia w/w dokumentów Urząd występuje do Państwowej Inspekcji Pracy z wnioskiem o wydanie opinii o przystosowaniu stanowiska pracy do potrzeb wynikających z niepełnosprawności osoby zatrudnionej na tym stanowisku.
Refundacja zostaje przekazana na rachunek bankowy wskazany we wniosku w terminie 14 dni od dnia wydania pozytywnej opinii Państwowej Inspekcji Pracy o przystosowaniu stanowiska pracy do potrzeb wynikających z niepełnosprawności osoby zatrudnionej na tym stanowisku.
Zwrot kosztów zatrudnienia pracownika pomagającego pracownikowi niepełnosprawnemu w zakresie czynności ułatwiających komunikowanie się z otoczeniem oraz czynności niemożliwych lub trudnych do samodzielnego wykonywania przez pracownika niepełnosprawnego na stanowisku pracy
Pracodawca zamierzający wyposażyć i doposażyć stanowisko pracy dla skierowanego bezrobotnego może złożyć do starosty właściwego ze względu na miejsce położenia tego stanowiska pracy wniosek o refundację ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy.
Refundacja dokonywana jest na wniosek pracodawcy w wysokości uprzednio uzgodnionej, nie wyższej jednak niż 300% przeciętnego wynagrodzenia, po przedłożeniu rozliczenia poniesionych kosztów, zatrudnieniu na tych stanowiskach skierowanych bezrobotnych przez okres co najmniej 12 miesięcy w pełnym wymiarze czasu pracy oraz spełnieniu warunków określonych w stosownej umowie zawartej pomiędzy starostą a pracodawcą.
Pomoc ta udzielana jest jeżeli:
- utworzone stanowisko pracy będzie utrzymywane przez okres co najmniej trzech lat, a w przypadku małych i średnich pracodawców – dwóch lat,
- udział własny pracodawcy w kosztach zatrudnienia skierowanego bezrobotnego będzie wynosić co najmniej 25 %,
- utworzenie stanowiska i zatrudnienie na nim bezrobotnego będzie stanowić wzrost netto liczby zatrudnionych pracowników w porównaniu do przeciętnej liczby zatrudnionych w okresie ostatnich 12 miesięcy.
Zasady zwrotu kosztów zatrudnienia pracownika pomagającego pracownikowi niepełnosprawnemu w zakresie czynności ułatwiających komunikowanie się z otoczeniem oraz czynności niemożliwych lub trudnych do samodzielnego wykonywania przez pracownika niepełnosprawnego na stanowisku pracy regulują następujące akty prawne:
- Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 214, poz. 1407)
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 czerwca 2009 r.
w sprawie zwrotu dodatkowych kosztów związanych z zatrudnianiem pracowników niepełnosprawnych (Dz. U. z 2009 r. Nr 109, poz. 913)
W przypadku pracodawców zwrot kosztów zatrudnienia pracownika pomagającego pracownikowi niepełnosprawnemu jest pomocą publiczną i może być udzielony łącznie z inną pomocą ze środków publicznych w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, jeżeli łączna wartość tej pomocy nie przekroczy 100% kosztów kwalifikujących się, w okresie, na jaki osoby niepełnosprawne zostały faktycznie zatrudnione.
Kosztem kwalifikowalnym jest kwota wynagrodzenia pracownika pomagającego pracownikowi niepełnosprawnemu za czas poświęcony wyłącznie na tę pomoc.
Wysokość zwrotu stanowi iloczyn kwoty najniższego wynagrodzenia i ilorazu liczby godzin w miesiącu przeznaczonych wyłącznie na pomoc pracownikowi niepełnosprawnemu i miesięcznej liczby godzin pracy pracownika niepełnosprawnego w miesiącu. Liczba godzin przeznaczonych wyłącznie na pomoc pracownikowi niepełnosprawnemu nie może przekraczać liczby godzin odpowiadającej 20% liczby godzin pracy pracownika w miesiącu.
Kto może składać wniosek?
O pomoc może ubiegać się pracodawca zatrudniający pracownika pomagającego pracownikowi niepełnosprawnemu w pracy. Wniosek składa się w Powiatowym Urzędzie pracy właściwym ze względu na miejsce zatrudnienia osoby niepełnosprawnej, siedzibę albo miejsce zamieszkania pracodawcy.
Do wniosku należy dołączyć następujące, potwierdzone za zgodność z oryginałem, dokumenty:
- aktualne zaświadczenia lub inne dokumenty potwierdzające formę prawną wnioskodawcy (KRS, wpis do ewidencji działalności gospodarczej, umowa spółki cywilnej itp.)
- zaświadczenie o numerze identyfikacyjnym NIP
- zaświadczenie o numerze identyfikacyjnym REGON
- zaświadczenie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu w opłacaniu należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych
- zaświadczenie z Urzędu Skarbowego o niezaleganiu w opłacaniu podatków
- informację o wysokości otrzymanej pomocy publicznej i pomocy de mini mis albo informacje o nieotrzymaniu pomocy w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowanych
Rozpatrzenie wniosku:
Złożony wniosek podlega sprawdzeniu pod względem formalnym i rachunkowym. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości pracodawca zostaje o nich poinformowany w terminie 14 dni i wezwany do usunięcia nieprawidłowości w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. Na wniosek pracodawcy, jeżeli usunięcie nieprawidłowości nie może nastąpić w tym terminie z przyczyn nie leżących po stronie pracodawcy – termin może zostać przedłużony. Kompletny wniosek jest rozpatrywany w ciągu 30 dni, jednak nie wcześniej niż w dniu podjęcia przez radę powiatu uchwały określającej zadania, na które przeznaczone są środki. Wniosek niekompletny pozostaje bez rozpatrzenia.
W przypadku negatywnego rozpatrzenia wniosku sporządzane jest uzasadnienie. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku pracodawca zostaje poinformowany o tym fakcie i wezwany do negocjacji warunków umowy. Negocjacje powinny zakończyć się do 14 dni od dnia doręczenia wezwania. W terminie 14 dni od dnia zakończenia negocjacji zostaje zawarta umowa w sprawie zwrotu kosztów zatrudnienia pracownika pomagającego pracownikowi niepełnosprawnemu w zakresie czynności ułatwiających komunikowanie się z otoczeniem oraz czynności niemożliwych lub trudnych do samodzielnego wykonywania przez pracownika niepełnosprawnego na stanowisku pracy
Umowa:
Umowa określa w szczególności zobowiązania Urzędu, do zwrotu kosztów wynikających z negocjacji, a także zobowiązania pracodawcy dotyczące rozliczenia otrzymanego zwrotu kosztów w terminie. Umowa ustala ponadto maksymalna liczbę godzin przeznaczonych miesięcznie przez zatrudnionego pracownika na pomoc pracownikowi niepełnosprawnemu.
Zwrot kosztów:
Zwrot kosztów zatrudnienia pracownika pomagającego pracownikowi niepełnosprawnemu w zakresie czynności ułatwiających komunikowanie się z otoczeniem oraz czynności niemożliwych lub trudnych do samodzielnego wykonywania przez pracownika niepełnosprawnego na stanowisku pracy następuje na pisemny wniosek pracodawcy. Kompletnie wypełniony wniosek musi zawierać ponadto:
a) zestawienie kosztów podlegających zwrotowi wraz z dowodem wypłaty wynagrodzenia pracownika pomagającego pracownikowi niepełnosprawnemu – należy przedłożyć w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który wypłacono wynagrodzenie podlegające zwrotowi
b) kopie umów o pracę z pracownikami niepełnosprawnymi
c) kopie orzeczeń o stopniu niepełnosprawności
d) kopie umów o pracę zawartych z asystentami wraz z dokumentami potwierdzającymi, że zakres obowiązków tych pracowników obejmuje udzielanie pomocy pracownikom niepełnosprawnym
e|) zaświadczenie o zasadności udzielenia pomocy pracownikowi niepełnosprawnemu wydane przez lekarza sprawującego profilaktyczną opiekę zdrowotna nad tym pracownikiem
Refundacja zostaje dokonana na wskazany rachunek bankowy w terminie 14 od dnia otrzymania przez Urząd kompletu w/w dokumentów, jednak nie wcześniej, niż w dniu przedstawienia dokumentów określonych w punkcie 1 i 2.
Zwrotowi nie podlegają koszty poniesione przed podpisaniem umowy.
